Zen
met thee en karnemelk
Dit is het dan, ouder geworden
niet meer hoeven te springen
over de horden van het leven
gewoon de dag zoals hij komt
zen met thee en karnemelk
buiten schijnt de herfst nu goud-
geelbruin, een merel houdt
het kopje schuin en schudt dan even
een mens begrijpen zal ie nooit
dan vlieg ik weg in een verleden
en koester de vergetelheid
ik hoor een lied dat is voltooid
ik ben vandaag volmaakt tevreden,
ik ben van ouder leed bevrijd.
Amsterdam, september 2002, voor Peter.
Nominatie Almere Poëzieprijs, januari 2004.
0 comments:
Post a Comment