‘De IJsbeer zwemt’ werd zondag 2 februari 2014 verkozen tot ‘Beste FB-beeldgedicht 2013’ ineen wedstrijd georganiseerd vanuit de Facebook groep'Beeld en Gedicht', een initiatief vanMartsArts PoetryPictures. De volledige uitslag en de andere winnende gedichten kan men lezen op deze link (let wel, enkel voor FB-gebruikers …): https://www.facebook.com/bestebeeldgedicht2013
Toelichting jury-beoordeling:
1. De ijsbeer zwemt, Bert Deben.
Verhalend rondeel waarin de dichter stelling neemt tegen het lot van de ijsbeer die ten onder gaat aan het economische belang van de mens. Het onderwerp is een modern protest tegen de milieuvervuiling, zonder dat hierbij het vingertje storend wordt opgestoken; een krachtig gedicht, dat prachtig bij het beeld past. Het speelt met de menselijke emotie, soms op het randje van het melodrama. Het is mooi consequent in ritme en rijm. De twee rijmklanken (kenmerk van het rondeel) doen nergens dwingend aan.ichting jury-beoordeling:
Over de drie winnaars:
1. De ijsbeer zwemt, Bert Deben.
Verhalend rondeel waarin de dichter stelling neemt tegen het lot van de ijsbeer die ten onder gaat aan het economische belang van de mens. Het onderwerp is een modern protest tegen de milieuvervuiling, zonder dat hierbij het vingertje storend wordt opgestoken; een krachtig gedicht, dat prachtig bij het beeld past. Het speelt met de menselijke emotie, soms op het randje van het melodrama. Het is mooi consequent in ritme en rijm. De twee rijmklanken (kenmerk van het rondeel) doen nergens dwingend aan.
Naast de eerste prijs voor dit gedicht kreeg ik ook nog een eervolle vermelding van zowel de vakjury als de publieksjury voor mijn gedicht'Ik kijk van op mijn kleine Wolk':
Ik scheur januari van de kalender af er werd te veel in nagedacht, te veel ook niet gevoeld, een mokerslag, ik wandelde weer verder, twee handen
om mijn hals, ik kneep een oogje dicht en dacht: het hoort er bij – maar niets in mij … februari dan, het vriest, het sneeuwt, de daken dragen last van
te veel aan leemte, alles gaat nog altijd dood, maar niet meer doder dan voorheen, het rust, het wacht op wat het niet meer weet en even lijkt het op
oneindigheid, een alsmaar wachten op een lente uit een afgelegde tijd.
Desnuda eres tan simple como una de tus manos, lisa, terrestre, mínima, redonda, transparente, tienes líneas de luna, caminos de manzana, desnuda eres delgada como el trigo desnudo.
Desnuda eres azul como la noche en Cuba, tienes enredaderas y estrellas en el pelo, desnuda eres enorme y amarilla como el verano en una iglesia de oro.
Desnuda eres pequeña como una de tus uñas, curva, sutil, rosada hasta que nace el día y te metes en el subterráneo del mundo
como en un largo túnel de trajes y trabajos: tu claridad se apaga, se viste, se deshoja y otra vez vuelve a ser una mano desnuda.
Destijds geschreven n.a.v. een vredesverdrag tussen Israël en de Palestijnen, maar het zou net zo goed over Noord Ierland, Kosovo, Somalië, Afghanistan, Soedan, Irak, Koerdistan, Tjsetsjenië of sinds kort ook over Syrië kunnen gaan …
werd in 1993 gepubliceerd in Forum voor Vredesactie, jg 24 nr 144 en in 1996 in Literair tijdschrift Gist, jg 19 nr 2.
